Jest jedną z najbardziej oryginalnych „rusałek” i nie da się się jej pomylić z żadnym innym motylem w Polsce. Ma również swój znak rozpoznawczy 🙂
RUSAŁKOWATE
O przedstawicielach tej rodziny motyli pisaliśmy już wielokrotnie i jeszcze pewnie nie raz napiszemy.
Przeplatka atalia – piękny i popularny motyl dzienny
Rusałka pokrzywnik – popularny motyl naszych łąk i ogrodów
Rusałka osetnik – pędziwiatr z południa
Rusałka admirał
Rusałka pokrzywnik – popularny motyl naszych łąk i ogrodów
W Polsce występują ich aż kilkadziesiąt. Ceik na pierwszy rzut oka nie pasuje do tej rodziny, ale … jest jej pełnoprawnym członkiem!
RUSAŁKA CEIK
Polygonia c-album
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
Pierwszą rzeczą o jakiej wypada tu powiedzieć są SKRZYDŁA! Ich kształt jest dość zaskakujący. Kolor nieco zbliżony do innych rusałek z czernią i pomarańczowym w rolach głównych. Ich kształt jest dość nietypowy jak na przedstawiciela rodziny rusałkowatych, co przejawia się wcięciami i wypustkami, których u innych rusałkowatych nie zobaczymy w takiej formie.
Spód skrzydeł skrywa za to coś bardzo ciekawego 🙂
C JAK CEIK
Każdy przedstawiciel tego gatunku jest podpisany literką C! Tak, to nie żart. Wystarczy przypatrzeć się spodniej stronie skrzydeł tego motyla żeby uwierzyć. Wyraźne „C” można zobaczyć gołym okiem, ale najlepiej na fotografiach poniżej 🙂
Stąd oczywiście jest polska jak i łacińska nazwa!
Rozpiętość skrzydeł u tego gatunku dochodzi do 5 cm, jest więc przeciętnej wielkości przedstawicielem rodziny rusałkowatych mieszczącym się w „średniej” rodzinnej :p
Jest umiarkowanie płochliwy, co sprawia, że można go podejść na krótki dystans i przyjrzeć z bliska. Spłoszony lubi znajdywać sobie miejsca spoczynku na wysokości kilu metrów, by nie pozostawać w zasięgu istot, które go wystraszyły.
Gdy złoży skrzydła przypomina suchy liść.
KUZYN ZE WSCHODU
Napisałem we wstępie, że nie da się go pomylić z żadnym innym motylem w Polsce. To prawda, ale już na wschód od Polski, np. w Rosji można takiej pomyłki dokonać, gdyż występuje tam Polygonia egea, która znacznie przypomina „ceika”. Na poniżej zamieszczonej tablicy pod numerem „1” możemy zobaczyć naszego ceika a pod numer „2” gatunek ze wschodu. O ile zbliżone są kształtem skrzydeł to już występują różnice w ich kolorze i rysunku.
