W dzisiejszym odcinku „Atlasu Motyli” przedstawimy gatunek rzadziej obserwowany w okolicach siedlisk ludzkich. Nie brakuje mu uroku i jest motylem, którego z łatwością można rozpoznać samemu podczas spaceru.
MROCZNICOWATE
Oblaczek granatek zaliczany jest właśnie do tej rodziny – mrocznicowatych. Do niedawna należał jednak do rodziny niedźwiedziówkowatych, które została włączona później do mrocznicowatych, a sama stała się jedynie podrodziną. W jej obrębie zakwalifikowano pod 6 tysięcy gatunków, z czego niecałe 50 w Polsce. Niektóre gatunki wyglądają niesamowicie interesująco, wręcz fantastycznie. Wiele z nich niestety jest na skraju przetrwania.
Część niedźwiedziówek posiada, podobnie jak nasz dzisiejszy bohater, białe plamki na ciemnych (czarnych lub granatowych) skrzydłach, po obu ich stronach.
CECHY
Tułów mają dość gruby (tęgi) a skrzydła stosunkowo niewielkie. ich rozpiętość nie przekracza 40 mm. Głowa, tułów i skrzydła granatowe co miało swoje znaczenie przy nadawaniu temu gatunkowi polskiej nazwy. Charakterystyczną cechą jest również żółta przepaska (obrączka) w końcowych odcinkach tułowia (na 6. segmencie) oraz żółta plamka na jego początku (2. segment). Również bardzo charakterystyczne jest białe zakończenie czarnych czułków.
Samice są nieco większe od samców.
GDZIE GO SPOTKAĆ?
Wszystkie moje obserwacje tego motyla odbywały się w lesie. Gatunek preferuje przestrzenie półotwarte, lasy, polany leśne lub podleśne zarośla. Tam czuje się najlepiej. Dorosłe osobniki najczęściej spotkać można gdy odpoczywają na spodnich stronach liści.
Gdy wyruszają na posiłek najczęściej wybierają jeżynę lub kwiaty astrowatych z rodzaju ostrożeń lub oset. Odżywiają się ich nektarem kwiatowym. Czarne gąsienice można natomiast spotkać na m. in. na babkach, mniszkach, przytuliach i szczawiach.
W Polsce występuje lokalnie, ale licznie. Można spotkać je zarówno w pasie pojezierzy, nizin, jak i wyżyn i gór. W Sudetach występują m. in. w Masywie Śnieżnika oraz Masywie Ślęży. Właśnie w tych dwóch pasmach górskich mieliśmy okazję je poznawać.
Obserwować je można jedynie w czerwcu i lipcu, najczęściej tylko w drugiej połowie czerwca i pierwszej połowie lipca 9w zależności od roku). Jest to dość krótki okres i przez to gatunek ten jest rzadziej rozpoznawalny przez przeciętnych spacerowiczów.
GODY
Gody tego gatunku wyglądają … jak na zdjęciach załączonej poniżej galerii. Podczas kopulacji są bardzo spokojne a zbliżenie trwa dość długo nawet do kilkudziesięciu minut (a może i dłużej? Nie wiem, nie czekałem aż tak długo, nie przeszkadzałem :p).
Owady złączone są ze sobą odwłokami podczas zaplemnienia.
