Syjamskie jesiony pod Barańcem
Te jesiony wyniosłe (Fraxinus excelsior) można zobaczyć w Górach Kaczawskich, schodząc w dół w kierunku wschodnim od nieznacznego obniżenia terenu pomiędzy szczytami Skopcem a Barańcem, tuż przy niebieskim szlaku turystycznym. Idąc w kierunku południowo-wschodnim będziemy go mijać po naszej lewej stronie, na skraju lasu.
Zjawiskowe jesiony oznaczone są czerwoną gwiazdką
Co czyni te drzewo nadzwyczajnym?
Po pierwsze ilość pni. W tym przypadku są dwa pnie, a gdyby liczyć boczny odrost jednego z nich prawie od samej podstawy, to już 3 pnie. Sam już w takim razie nie wiem czy powinienem w tym przypadku używać liczby pojedynczej czy mnogiej (jesion czy jesiony?) 🙂
Taki stan rzeczy musiały poprzedzić niecodzienny zbieg okoliczności. Najprawdopodobniej 2 może nawet 3 nasionka w jakiś sposób zlepiły się ze sobą, (połączyły się) zanim jeszcze puściły pędy i zaczęły się wydostawać na powierzchnię. Dlatego widzimy więcej niż jeden pień wyrastający z tego samego miejsca. Być może ten boczny odrost to trzecie nasiono, które przy tym przedziwnym biegu wydarzeń zostało uszkodzone i rozwija mu się nieco gorzej niż swoim braciom. Kto wie?
Po drugie, co najciekawsze w tym drzewie (tzn. w tych drzewach) to zrost gałęziowy pomiędzy dwoma najgrubszymi pniami. Jest tak idealny, (i z pewnością spełnia swoje biologiczne funkcje) że nie sposób dociec, czyja to była gałąź, czy to lewego czy prawego pnia. Szansa by boczne odgałęzienia odchodzące od oddalonych od siebie o 30 cm pni wyrosły na tym samym poziomie i w tym samym akurat kierunku wydaje się niezwykle koincydencjalna, szczególnie, że po wrośnięcie jednej gałęzi w drugą nie ma żadnych śladów (kora rozkłada się jednolicie).
Jesiony te nie należy do najstarszych, a raczej powinno się powiedzieć, że to wciąż młode drzewa.
P. S. Starym jest z kolei sam gatunek Fraxinus excelsior, który towarzyszy losom świata od około 10 milionów lat. To czyni go jednym z najstarszych drzew na Ziemi! O stary!
