To jeden ze szczytów w Masywie Trójgarbu i Krąglaka na którym według map nie ma nic. Okazuje się jednak, że sporo się dzieje w obrębie tej góry.
Ciężko znaleźć informacje a propos tej góry, w zasadzie to nie istnieje ich zbyt wiele. Wpisując jej nazwę w wyszukiwarce nie otrzymamy żadnego prawidłowego wyniku wyszukiwania (pojawią się wyniki dla innej góry o tej nazwie leżącej pod Krakowem).
LOKALIZACJA
Znajduje się kilka kilometrów na zachód od wszystkim dobrze znanego Trójgarbu, około kilometr na północ od Witkowa (w gminie Czarny Bór). Ale najlepiej rzucić okiem na mapę i będzie jasne gdzie ów szczyt się znajduje.
Przez szczyt nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. W jego rejonie jest kilka dróg leśnych, w większości wybudowanych w ostatnich latach na potrzeby wycinki drzew.
PASTERNIK
Wygląda bardzo niepozornie. Mierzy 566 m n. p. m.
W czasach niemieckich góra nosiła nazwę „Czeskiej Góry” (niem. Böhmerberg).
Zaliczyć go należy do Masywu Trójgarbu i Krąglaka należącego do Gór Wałbrzyskich w Sudetach Środkowych.
Wierzchołek jest lekko spłaszczony, lekko wydłużony. Znajduje się na nim piaskowcowy słupek.
Zachodnie zbocza są bardzo strome, to właśnie tutaj kryją się sporych rozmiarów wychodnie skalne. Porasta je las świerkowy, z niewielką domieszką buka w rejonie wspomnianych wychodni.
Północne i wschodnie stoki zajmują młodniki świerkowe oraz modrzewiowe, ale między nimi rosną również szpalery młodych grusz. W rejonie mokradeł rośnie sporo brzóz i wierzb. Zbocza południowe są w znacznym stopniu wylesione. Tu wysoko pod szczyt podchodzą pola uprawne.
WYCHODNIE SKALNE
Znajdują się w dwóch miejscach, chociaż jedno z nich nie należy do szczytu Pasternika, a jest niewielkim bezimiennym wzniesieniem tuż obok, na południe od góry. Wychodnie oznaczyłem na mapie poniżej.
Tworzą podłużne grzbiety skalne, w mniejszym lub większym stopniu „wyrastające” ponad runo leśne. Te na Pasterniku dochodzą nawet do kilkunastu metrów wysokości.
Zbudowane są głównie ze zlepieńców karbońskich, które rozdzielają co jakiś czas warstwy piaskowca. oprócz nich górę budują również mułowce i szarogłazy.
Są mocno zerodowane i stosunkowo trudno dostępne, a z nich niewiele widać, gdyż są schowane w lesie.
Skalna grzęda ma prawie 150 metrów długości. Można je podejrzeć na mapie rzeźby terenu wykonanej w technologii lidar. Wychodnie z Pasternika oznaczyłem czerwonym kwadratem.
Podobne struktury ze zlepieńców można oglądać np. we Wzgórzach Bramy Lubawskiej na szczycie Zadzierna oraz na Zameczku.
Mniejsza, chociaż być może względu na swoje położenie (na płaskim) jest druga ze skalnych grzęd, ta tworząca bezimienne wzniesienie na południe od Pasternika. Jest bardzo intensywnie porośnięta, zarówno drzewami jak i krzewami, mchem oraz innymi roślinami.
WIDOKI
Z okolic szczyt nie widać zbyt wiele, jedynie (po wycince sporego areału lasu) fragment Gór Stołowych, Góry Kamienne i inne partie Gór Wałbrzyskich.
Schodząc nieco niżej po wschodnich zboczach możemy obserwować Trójgarb, w swojej pełnej okazałości.
BABRZYSKA
Tak nazywa się niewielkie, błotniste zbiorniki wodne, najczęściej leśne, w których „babrzą” się dzikie zwierzęta tj. dziki czy jelenie.
Jako, że Pasternik ma strome zbocza i sąsiaduje z innymi szczytami (niewielkimi, ale jednak szczytami) to w jego sąsiedztwie znajduje się sporo dolin potoków i okresowych strumyków.
W zasadzie takie strumyki opływają szczyt ze wszystkich niemal stron i tworzą w wielu miejscach mokradła.
W górnych odcinkach tych cieków wodnych, lub bezpośrednio u podnóży góry, zwierzęta zrobiły sobie wiele babrzysk. Na pewno cieszy je spokój jaki panuje w przestrzeni i fakt, że człowiek zapuszcza się tu bardzo rzadko.
EKSKLUZYWNE AMBONY
Wokół góry wybudowano wiele ambon myśliwskich, pewnie ze względu na „dzikość” tego terenu i bogactwo zwierza jaki tu występuje.
Niektóre z ambon są wręcz ekskluzywne. Zobaczcie sami na nagraniu poniżej.
Widoki z nich też są niczego sobie.
W okolicy szczytu jest mnóstwo sarnich/jelenich ścieżek 🙂
