Grzyby fascynują nie tylko przyrodników. Niektórych smakiem i zapachem, innym okolicznościami ich zbierania – lasem, jeszcze innych mnogością form, kolorów i kształtów. Bohater dzisiejszego spotkania jest popularnym mieszkańcem naszych, rodzimych lasów, ale wyglądem nawiązuje do dalekich, morskich ekosystemów raf koralowych.
Spotkać go można jedynie w lasach iglastych, lubuje się bowiem jedynie w przedstawicielach drzew, które posiadają igły – w świerkach, sosnach i jodłach. „Lubuje się” bo jest saprotrofem, czyli najprościej mówiąc żeruje na martwej materii organicznej. W przypadku grzybów są nią najczęściej rozkładające się, zmurszałe, zbutwiałe pnie i gałęzie martwych drzew.
PIĘKNORÓG NAJWIĘKSZY
Calocera viscosa
A propos nazewnictwa, często można się spotkać również z innymi nazwami tego grzyba np pięknoróg lepki czy goździeniec lepki lub płaskosz (również) lepki.
A nazwa lepki mówi sama za siebie. Żeby się samemu jednak przekonać dlaczego lepki, wystarczy dotknąć.
Ma postać krzaczkową, bardzo fantazyjną. Przypomina trochę rozwidlone poroże, które u góry kończy się najczęściej dwoma lub trzema wypustkami (nigdy więcej niż trzema!) Osiąga wysokość nawet 6-7 cm, choć większość osobników, które spotkacie nie będą przekraczać 3-4 cm. Młode owocniki są żółte, często nawet jaskrawo żółte. Im starsze i bardziej suche przybierają kolor pomarańczowy, czasami nawet lekko czerwieniejąc.
Spotkanie go nie powinno być problemem, jest raczej pospolitym grzybem. Każde wyjście do lasu iglastego od połowy czerwca do nawet listopada powinno skutkować spotkaniem z nim 🙂
W Sudetach można go spotkać nawet w wyższych górach, w lasach regla górnego. Ale zapuszcza się tak wysoko jedynie sporadycznie, o wiele lepiej mu poniżej regla dolnego.
Bytuje na obumarłych pniach i gałęziach, również tych, które zagrzebane są pod ziemią więc czasami może wydawać się, że wyrasta z ziemi.
Należy do rodziny łzawnikowatych do której należą również łzawniki i kieliszkówki.
Wyrastający z pnia świerkowego pięknoróg
Można go pomylić z kilkoma innymi gatunkami pięknorogów naszych lasów. Ale żeby nie ulec pomyłce warto się zapoznać z pięknorogiem szydłowatym, pięknorogiem dwuprzegrodowym i pięknorogiem widelcowatym. Wszystkie wymienione gatunki są jednak od niego mniejsze, a w przypadku szydłowatego występuje tylko i wyłącznie na drewnie liściastym.
Jadalny czy niejadalny ?
Nie jest trujący, więc jest to grzyb jadalny, ale nie posiada właściwości kulinarnych. Praktycznie nie posiada smaku ani zapachu (bardzo słabo wyczuwalny) więc nie nadaje się do „kuchni”. Posiada jednak walory estetyczne, o których pisaliśmy chociażby w tytule, i z tego powodu czasami wykorzystywany jest jako dekoracja potraw.
